Even staan kijken naar het voorbereiden van onze viervoeters, dat bleek toch nog een behoorlijke klus maar onze begeleiders hadden hun taken goed verdeeld. We startten wederom om zeven uur, eerst met maar enkele meters zicht. Nadat we enkele honderden meters waren gezakt waren begon het hoge regenwoud. Het zicht werd gelukkig beter maar het bleef tamelijk vochtig. Jaap en in het bijzonder Gijs waren in hun element tussen de pracht aan bloemen die ze onderweg zagen. Gijs wist later nog veel van de planten die hij had gezien te noemen, met hier een daar aanvulling door Jaap: lathyrus (pronkerwt), diverse orchideeën zowel in land als in boomvorm, ficus, diverse soorten bromelia’s, een vorm van een tropische vlier, varens in tientallen soorten waaronder de boomvaren en diverse tongvarens, clematissen, tilantia’s, diverse soorten nagelkruid (behorend tot de ranonkel C), diverse soorten berberis (zuurbes), zuring, weegbree, vlijtige Liesje, pispotje (calystegia septum), chinchilla, etc. etc. Maar ook een water spreeuw, zwaluwen en enkele bomen vol met niet nader geïdentificeerde vogels (Meeuwen? Ooievaars?)

Vroeg in de middag kwamen we aan in Soraypampa waar we zouden blijven voor de lunch, diner en overnachting. Op dat moment begon ook weer de zon te schijnen. In principe hadden we de middag vrij, een aantal maakte gebruik van een thermaal bad dat 120 – 130m lager lag dan ons kamp. Het water was met ca. 40C lekker warm en gelijk konden we ons haar en rest van het lichaam lekker wassen. Jammer dat we tijdens te terugtocht omhoog weer meteen begonnen te zweten.

Later op de middag werd begonnen met het klaarmaken van het diner zoals ook de Inca’s dat zouden hebben gedaan. Het begon met het vaardig slachten van een schaap. Eerst werd het gedood door de slagader in de hals door te snijden zodat het meeste van het bloed kon worden opgevangen, daarna werd huid met haren werd verwijderd (gebruikt voor het maken van zadels), vervolgens de maag en buikinhoud, etc. Tegelijkertijd werden in een ondiepe kuil stenen verhit. Nadat het vlees was gekruid werd het samen met verschillende soorten aardappels en de stenen in de kuil gelegd, afgedekt met papier, vochtig stro, plastic en uiteindelijk met aarde. Na ca. drie kwartier was er weer offer aan Pachamama door Ricardo en de koks en waarna we konden eten.

Toen het bijna donker was kwam een groepje Amerikaanse vrouwen op het veldje naast ons. Waar wij de beschikking hadden over een hele staf en vervoer voor de zware spullen droegen zij hun tenten, kookgerei, slaapzak en andere spullen allemaal zelf, moesten ze zelf hun tenten opzetten (in het donker) en afbreken en hun eigen eten klaarmaken (in het donker), hadden ze geen gids en geen paarden voor als iemand niet fit was, etc. Overigens gingen ze de volgende dag verder met een busje …