De dag begint met zonneschijn maar een nieuw slachtoffer, nu is Agnita ziek, ze heeft de hele nacht liggen beven en stond op met koorts. Ze moest toch op pad en is op een paard de weg omhoog gekomen. Omlaag is ze toch gaan lopen want zittend te paard maakte haar dat zieker dan ze al was. We startten om zeven uur. Op het kamp hadden we een mooi uitzicht op de Nevado Humantay (5459m) links van ons en Salkantay (6264m) voor ons. Het was meteen een fikse klim van 3865m naar 4600m met steeds het uitzicht op de Salkantay. Bovenaan en tijdens het begin van de afdaling was het behoorlijk koud en stond er een flinke wind dus mutsen op, dassen om en handschoenen aan. Om die reden werd de lunch verderop geserveerd in een valleitje iets uit de wind. Verder dalend kwamen we aan in Padrechayoc (3865m) waar het weer begon te regenen.

We verbleven daar voor de nacht op een veld bij twee schamele boerderijtjes te midden van kippen, varkens, … (een soort schaap) samen met onze paarden en muildieren. Peter was onderweg met een been in de prut gezakt, zijn fraaie (Beierse) sok was helemaal besmeurd.

Het bleef de nacht regenen met fijne druppeltjes, eigenlijk een dikke mist.